​

2010-2011

Μελέτη Τεκμηρίωσης Αρχαιολογικού Χώρου

 

 

ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αιμίλιος Μπεντερμάχερ – Γερούσης (Αρχιτέκτων Μηχανικός), Σταύρος Παπάζογλου (Αρχιτέκτων Μηχανικός), Βαγγέλης Κακαβογιάννης (Αρχαιολόγος)

​

 

Τα μεταλλεία στην περιοχή του Λαυρίου είναι από τα αρχαιότερα στον Ελλαδικό χώρο. Η μεταλλευτική δραστηριότητα σε αυτά χρονολογείται από το 3.000 π.Χ., αλλά η συστηματική εκμετάλλευσή τους αρχίζει με τη γέννηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας το 508 π.Χ. από τον Κλεισθένη. Τα μεταλλεία του Λαυρίου υπήρξαν η κύρια πηγή πλούτου της Αθήνας κατά την κλασική εποχή (5ος και 4ος αι. π.Χ.). Η πρώτη ενέργεια που βασίστηκε σε αυτά ήταν η κοπή ενός από τα πρώτα αργυρά νομίσματα στον κόσμο, της αθηναϊκής δραχμής, γύρω στο 580 π.Χ. Έχασαν προσωρινά την αξία τους, όταν η Αθήνα ηττήθηκε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Επανήλθαν προσωρινά σε αξιόλογη εκμετάλλευση επί εποχής Λυκούργου κατά τον 4ο αι. π.Χ. Τελικά, οι μεταλλευτικές δραστηριότητες διακόπηκαν ολοσχερώς τον 2ο αι. π.Χ., επειδή η εξόρυξη, φθάνοντας σε βάθη 100 μ., συνάντησε νερό στις στοές, αλλά και επειδή οι Ρωμαίοι βρήκαν πολύ δύσκολη την επεξεργασία του μεταλλεύματος, με αποτέλεσμα τα μεταλλεία Λαυρίου να χάσουν τα πρωτεία στην παραγωγή αργύρου παγκοσμίως, μια θέση που κατείχαν για σχεδόν μία χιλιετία. 

​

Εκπονήθηκε Μελέτη Τεκμηρίωσης του Αρχαιολογικού χώρου των μεταλλείων στη θέση «Αγία Τριάδα» Λαυρίου με στόχο να διαμορφωθεί και να μετατραπεί σε επισκέψιμο οργανωμένο χώρο.

​

​